DEMİRCİ’NİN GEÇİM KAYNAKLARI
                                                                  Derya YAPICI
MCBÜ Eğitim Fakültesi Türkçe ve Sosyal Bilgiler Eğitimi Bölümü Sosyal Bilgiler Öğretmenliği 2.Sınıf Lisans Öğrencisi
GİRİŞ
Demirci, Ege Bölgesi’nin İç Batı Anadolu Bölümü’nde Demirci­-Simav Dağları’nın batı eteklerinde kurulmuştur. Manisa il merkezine 176 km uzaklığı ile en uzak ilçe olma özelliğini taşıyan Demirci’nin ortalama yükseltisi 850 metredir.[1]
DEMİRCİ’NİN GEÇİM KAYNAKLARI
Demirci’nin başlıca geçim kaynakları: Hayvancılık, halıcılık, tütüncülük ve meyveciliktir.  Demirci’nin mevcut arazisinin %5’ ini teşkil eden 65.000 dekarlık çayır mera ile, %7’sini teşkil eden 88.220 dekarlık tarıma elverişsiz arazi varlığı, hayvancılığın gelişmesine uygun bir ortam yaratmaktadır.[2]
Coğrafi yapının kıraç olması dolayısıyla hayvancılık, ilçe halkının ana geçim kaynaklarından birini oluşturmaktadır. Demirci’de 86.700 küçükbaş, 12.355 büyükbaş hayvan, 3.050 adet arı kovanı vardır. [3]
 Yeraltı kaynakları bakımından, oldukça zengin ve çeşitli varlığa sahip olduğu halde, Demirci’de bu potansiyel harekete geçirilmiş değildir. MTA Enstitüsü tarafından yapılan “Türkiye’ de bilinen yeraltı zenginlikleri envanterine” göre, Demirci’de şu madenler bulunmaktadır: Bitümlü şist: Marmaracık Köyü, Çağıllar Mevkiinde, Demir: Eskihisar Köyü, Kavakpınar mevkiinde, Kükürt: Yarbasan İrişler Köyü mevkiinde, Mika: Bayramşah Köyü mevkiinde, Petrol: Merkez Demirci ilçesinde, Feldspat: Mahmutlar, Çanakçı, Söğütçük Köyleri civarında, Mermer: Saraycık Köyü civarında, Kaolen: İsmailler Köyü civarında, Ayrıca uranyum ve Saruhanlı çevresiyle birlikte Demirci Durhasan Köyü ve civarı, perlit yatakları bakımından oldukça zengindir. Toplam rezervin 52.100.000 ton dolayında hesaplanmış olmasına karşın, bu konuda herhangi bir işletme çalışmasına başlanmamıştır.[4]
Bölgemizde, yeraltı zenginliklerinden olan feldspat, Mahmutlar, Çanakçı, Söğütçük havalisinde yoğun olarak açık ocak şeklinde çıkartılmaktadır. Felspat, seramik sanayisinin hammaddesi olarak kullanılmaktadır. Alaağaç Köyü Gürneyt mevkiinde bulunan taş ise ateş tuğlası yapımında kullanılmakta olup işletmeye alınmamıştır. [5]
Demirci’de halıcılık yüzyıllardan beri uğraşılan bir geçim kaynağıdır. Orta Asya’dan Türkler tarafından Anadolu’ya getirilen halıcılık Selçuklular tarafından daha da mükemmelleştirilerek Anadolu’nun her tarafına iletilmiş, bu arada Demirci’ye de getirilmiştir.[6]
Son yıllarda halıcılık, Demirci’de yapısal bir değişime uğramıştır. Bunda, serbest piyasa ekonomisinin gereği olarak talep unsurunun etkili olduğu söylenebilir. Demirci’de makine halıcılığı alanında büyük yatırımlar yapılmış, halıcılık sanayileşme sürecine girmiştir. Demirci Halk Eğitim Merkezi ve Akşam Sanat Okulu Müdürlüğü’nce yapılan istatistiğe göre, 38 ince halı, 37 kaba halı olmak üzere toplam 75 adet halı dokuma tezgahı vardır. Ayrıca yan sanayi alanda 26 tarak, 23 vargel, 5 boyahane bulunmaktadır. Bu tesislerde, toplam 800 kişi çalışmaktadır. Halı fabrikaları, her türlü alt yapısı mevcut olan Ahi Evren Sanayi Sitesi


[1] Ömer Seyfettin SEVİNÇ­­-İsmail TAŞLI-Kadir AKCAN, “Demirci’nin Bitki Örtüsü ve Florastik Özelliklerine Genel Bakış” ,  1.Demirci Araştırmaları Bilgi Şöleni, İstanbul, Lisans Yayıncılık,06.11.2010,syf.19
[2] Hayri YÜCEER, Demirci 1995, İzmir, Akgün Basım Yayın Gazetecilik, 06.11.1995, syf.17
[3] Hayri YÜCEER, A.G.E, syf. 17
[4] Hayri YÜCEER, A.G.E, syf. 17
[5] Hayri YÜCEER, A.G.E, syf. 17
[6] Hayri YÜCEER, A.G.E, syf. 17
alanında yoğunlaşmaktadır. Demirci’ye ayrı bir organize sanayi bölgesi kurulması gerekmektedir.[1]
         El halıcılığı alanında ise 6823 büyük tezgah, 2152 küçük tezgah olmak üzere, toplam 8975 tezgah bulunmaktadır. Bunların % 95’i ağaç tezgahtır.[2]
         Demirci’nin, son yıllarda yeni umudu haline gelen ürün, tütündür. Tütün Demirci’nin coğrafi yapısının dağlık ve kıraç olması yüzünden, kaliteli olarak yetiştirilmektedir. Tütüncülük mevsimlik bir iş olarak görülmesine karşın, bütün bir yıl uğraşılmayı gerektirmektedir. [3]
         Demirci’de merkez ve 89 köyde tütün ekimi yapılmaktadır. Ekimi yapılan tütün alanı 7.400 hektardır. 1994 yılında, 42.828 balye tütün üretilmiştir. [4]
         Tekel Genel Müdürlüğü Demirci’ye yaprak tütün bakım atölyeleri yapmayı planlamıştır. Bu amaçla kamulaştırmalar yapılmıştır. Bu atölyelerden bir tanesi yapılmış ve hizmete alınmıştır. Kalan atölyelerin yapılması halinde önemli ölçüde istihdam imkanı sağlanacaktır. [5]
         Demirci’de meyvecilik, iklim ve toprak şartlarının elverişli olması nedeniyle zengin bir potansiyele sahiptir. Elma, armut ve ayva olarak yaklaşık 150.000 ağaçta 3000 ton ürün elde edilmiştir. Bu meyvelerden elma, üretim olarak ilk sırayı almaktadır. Elma üretiminde Bardakçı ve Esenyurt köyleri önde görünmektedir. Yörede yetişen diğer meyve türleri arasında erik, kayısı, iğde, muşmula, kiraz, şeftali, vişne, nar, zerdali, zeytin yer almaktadır. Üretim miktarı yönünden elmayı kiraz, şeftali ve erik takip etmektedir. Kiraz üretimi, ilçe dışı ve pazarlara yönelik olarak gerçekleştirilmektedir. Özellikle Napolyon ve dağ kirazı türleri ihraç edilerek ilçe ekonomisine katkı sağlanmaktadır. İhracatçı firmalar, kirazı yerinde satın almaktadırlar. Üzüm, incir ve dut üretiminin yöre ihtiyacını karşılamaya yönelik olarak gerçekleştirildiği görülmektedir. Son yıllarda yayla bağcılığı alanında verimli çalışmalar yapılmaktadır. [6]
        Belediyeye ait Soğuk Hava Tesislerinin meyveciliğin gelişmesi ve pazarlama imkanları açısından önemli bir rolü vardır.[7]
SONUÇ
Demirci’nin geçim kaynaklarını; hayvancılık, tütüncülük, halıcılık ve meyvecilik oluşturmaktadır. Yöre halkı geçimini bu kaynaklardan sağlamaktadır. Günümüzde istihdamın sağlanması ve teknolojinin gelişmesiyle halıcılık ve meyvecilik daha ön plana çıkmıştır. İlçede Eğitim Fakültesi’nin olması ekonomiyi olumlu yönde etkilemiştir. Demirci ekonomik gücünü yıllardan beri bu kaynaklardan almıştır.

KAYNAKÇA
SEVİNÇ Ömer Seyfettin­­-TAŞLI İsmail-AKCAN Kadir, “Demirci’nin Bitki Örtüsü ve Florastik Özelliklerine Genel Bakış”, 1.Demirci Araştırmaları Bilgi Şöleni, İstanbul, Lisans Yayıncılık,06.11.2010
YÜCEER Hayri, Demirci 1995, İzmir, Akgün Basım Yayın Gazetecilik, 06.11.1995
EKLER
 
http://www.manisahaberleri.com/manisa/50-derecede-tutun-hasadi-h69900.html
http://www.hurriyet.com.tr/demircinin-200-yillik-gecim-kaynagi-halicili-40462864


[1] Hayri YÜCEER, A.G.E, syf. 18
[2] Hayri YÜCEER, A.G.E, syf. 18
[3] Hayri YÜCEER, A.G.E, syf. 18
[4] Hayri YÜCEER, A.G.E, syf. 18
[5] Hayri YÜCEER, A.G.E, syf. 19
[6] Hayri YÜCEER, A.G.E, syf. 19
[7] Hayri YÜCEER, A.G.E, syf. 19
 




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar