-
MCBÜ EĞİTİM FAKÜLTESİ’NİN TARİHÇESİNE KISA BAKIŞ
Şerife Öz
MCBÜ Eğitim Fakültesi Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Bölümü Sosyal Bilgiler Öğretmenliği 2.Sınıf Lisans Öğrencisi

GİRİŞ
Manisa’nın Demirci ilçesinde eğitim-öğretim faaliyeti gösteren köklü bir kurumdur.[1] İlçe merkezinde yer alan 100.000 m2 alana kurulan Eğitim Fakültesi’nde Sınıf Öğretmenliği ABD, Fen Eğitimi ABD, Türkçe Eğitimi ABD, Matematik Eğitimi ABD, Rehberlik ve PDR Eğitimi ABD, Sosyal Bilgiler Eğitimi ABD, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri ABD, Eğitim Bilimleri ABD, Eğitim Programları ve Öğretim ABD, Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme ABD, Eğitim Yönetimi Teftişi Ekonomisi ve Planlaması Ana Bilim Dalları bulunmaktadır[2]. Fakülte’nin tarihi İlköğretmen Okulu ile başlar. Öğretmen  Lisesi’ne, daha sonra Öğretmen  Lisesi ve Eğitim Enstitüsü’ne, ardından Eğitim Yüksekokulu’na ve son olarak Eğitim Fakültesi’ne dönüşüm ile devam eder.[3] İşte geçen 53 yıl içinde Eğitim Fakültesi’nin Cumhuriyet Dönemi öğretmen yetiştirme politikaları ve çabalarındaki yeri.[4]
EĞİTİM FAKÜLTESİ’NİN TARİHÇESİ
1974 yılına kadar ilkokullara öğretmen yetiştirme işini İlköğretmen Okulları üstlenmiş. Bu arada sayıları 89’u bulan İlköğretmen okullarından biri de Manisa Demirci İlköğretmen Okuludur.[5] Bu İlköğretmen okulunun açılışına gelince, 1950’li yılların sonunda Demirci Şehir Güzelleştirme Derneği girişimiyle Sanat Enstitüsü açılması, böylece gençlerin bir sanatı el tutması istenir. Bu çerçevede geçtiğimiz yıllarda yıkılan ve şuanda yerine yeni hükümet binası yapılan bir taş bina yapılır.  Sanat okulu açılması için yapılan çabalar bir sonuç vermez ve  okul açılamaz. Ancak 1958’de bu taş binada “Astsubay Hazırlık Okulu” açılır. Daha sonra  “Astsubay Okulu" buradan  İstanbul ‘a taşınır. 1964 yılına gelindiğinde, bu boş kalan taş bina ile şimdiki A blok,  gözden geçirilerek 3 Aralık 1964’te “Manisa Demirci İlköğretmen Okulu” açılır.[6]Bir kısmı birinci sınıfa, bir kısmı da dördüncü sınıfa başlayan 248 öğrenci ve 8 öğretim kadrosuyla Eğitim Fakültesi, 2 Aralık 1964 tarihinde “Demirci İlköğretmen Okulu” olarak eğitim ve öğretime başlar.[7] Okul binaları iki kısımdan meydana gelmiştir: 1.Özel derslikler bloğu, 2.Dershaneler, yatakhaneler ve yemekhane bloğu (İdare odaları ve müdür odası burada olup bina üç katlıdır). Okulun ilk açılışından 1972 yılına kadar vazife gören üç müdürü sırası ile Seyfi Ertem, Ayhan Özoğul ve Günhan Özkan’dır. Okul sahaları önceleri kır ve düzensiz bir arazi iken zamanla teraslar yapılıp ağaçlandırılır ve yollarla oyun sahaları yapılır. Ayrıca bir kümes ve öğrenci lokali yapılarak öğrencilerin sosyal ihtiyaçları sağlanır[8]. Manisa Demirci İlköğretmen Okulu 1966-67’de ilk mezunlarını verir. Haziran ayında 10 öğrenci, Eylül’de de 74 öğrenci olmak üzere 84 öğrenci ilk mezunu olur.

[1] http://www.demirci-bld.gov.tr/egitim-fakultesi.aspx Erişim Tarihi: 06.12.2017
[2]http://www.demirci-bld.gov.tr/egitim-fakultesi.aspx  Erişim Tarihi: 06.12.2017;
 http://egitim.cbu.edu.tr/akademik/akademik-kadro.4820.tr.html Erişim Tarihi: 14.12.2017
[3]http://egitim.cbu.edu.tr/def-hakkinda/m1tarihce.7013.tr.html Erişim Tarihi: 06.12.2017
[4] http://www.demirci-bld.gov.tr/ilkogretimden-fakulteye.aspx Erişim Tarihi: 06.12.2017
[7] http://egitim.cbu.edu.tr/def-hakkinda/m1tarihce.7013.tr.html
[8]A.Sedat Boyacıoğulları - Hasan Alakese, Her Yönü ve Her Şeyi İle Demirci, İstanbul: Eko Matbaası, 1972, s.196-197
İlk mezunlar içerisinde birinci öğrenci,  “1” diploma numaralı 1945 Söke doğumlu “Nuriye Üzedeşer” adında bir öğretmenimizdir.[1]
Bozkır bir sahada, iki bina ile eğitim ve öğretime başlanılan okula iki hizmet binası daha yapılır. 1974’te hizmete giren bina ile okul, laboratuvarlara, resim atölyelerine, spor ve müzik salonuna, öğrenci lokali ve yeni dersliklere kavuşur.[2]
Öğretmen yetiştirme politikaları ve çabalarının  ortaya çıkardığı hızlı değişme, Demirci İlköğretmen Okulu’nu da etkiler: 1974’te 7 yıllık Öğretmen Lisesi’ne dönüştürülen okul, daha sonra 6 yıllık lise statüsüne tabi tutulur. Değişme, 1975-l976 eğitim ve öğretim yılında da devam eder; okulun adı “Demirci Öğretmen Lisesi ve Eğitim Enstitüsü” olarak değişirken, bünyesinde, iki yıllık Eğitim Enstitüsü kurulmuş olur.[3]
1976 yılından itibaren, Öğretmen Lisesi’ne artık öğrenci alınmaz. 1979 yılı yazında kapatılan Eğitim Enstitüsü, 3 Mart 1980 tarihinde, yeniden, eğitim ve öğretime başlar. Kapatılan Sinop Eğitim Enstitüsü öğrencileri, Demirci Eğitim Enstitüsü’nün ilk öğrencileri olur. Bu sırada Demirci Eğitim Enstitüsü, eğitim ve öğretim veren 17 Enstitü içinde, bir ilçede eğitim ve öğretim veren  tek Eğitim Enstitüsü’dür[4] Bu da Demirci’nin bir ayrıcalığı olarak dikkat çekiyor[5]
1981–1982 eğitim ve öğretim yılında, Öğretmen Lisesi kapatılınca, yatılı öğrenciler, Balıkesir-Savaştepe Öğretmen Lisesi’ne nakledilir.[6] Okulun yeni tabelası şöyle oluyor: Demirci Eğitim Enstitüsü. 2 yıllık Demirci Eğitim Enstitüsü olarak da devam ediyor.[7]
Demirci Eğitim Enstitüsü, 1981–1982 eğitim ve öğretim yılında, “Öğretmen Yetiştirme Merkezi” adıyla, 274 Sınıf öğretmenini ağırlar; onlara eğitim hizmeti verilir. Bu öğretim yılında, kapatılan Muğla Eğitim Enstitüsü öğrencilerinin Demirci’ye nakledilişleriyle, Demirci Eğitim Enstitüsü, tarihinin en kalabalık öğrenci mevcuduna ulaşır. Demirci Eğitim Enstitüsü, Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı, Sınıf Öğretmeni yetiştiren bir eğitim kurumu olarak faaliyetine devam ederken, 20 Temmuz 1982’de, 41 sayılı kanun hükmündeki kararname ve bilâhare 2809 sayılı kanunla Dokuz Eylül Üniversitesi, Buca Eğitim Fakültesi’ne bağlı  “Eğitim Yüksekokulu” olarak isim değiştirir.[8]
1989–1990 eğitim ve öğretim yılından itibaren de öğretim süresi 4 yıla çıkarılır. Son olarak da, 1992 yılında, 3837 sayılı kanun ile fakülteye dönüştürülüp, “Eğitim Fakültesi” olarak Manisa Celal Bayar Üniversitesi’ne bağlanır. 1994–1995 eğitim ve öğretim yılından itibaren, mevcut Sınıf Öğretmenliği bölümüne ek olarak Fen Bilgisi Eğitimi, Türkçe Eğitimi ile Sosyal Bilgiler Eğitimi bölümleri açılarak öğrenci alınır.[9]
Ülkemizin çeşitli yörelerinden gelen öğrenciler yanında, yakın çevreden gelen öğrencileri de yarınlara, eğitim ordusuna hazırlayan Eğitim Fakültesi, her türlü zorluklara rağmen, köklü mazisinin kazandırdığı tecrübeyle,  Temel Eğitim Bölümü içerisinde, Sınıf Öğretmenliği; Türkçe Eğitimi ve Sosyal Bilimler Bölümü içerisinde, Sosyal Bilgiler Öğretmenliği ve Türkçe Öğretmenliği; Matematik ve Fen Bilimleri Eğitimi Bölümü içerisinde, Fen Bilgisi Öğretmenliği ve İlköğretim Matematik Öğretmenliği; Eğitim Bilimleri

[2] http://egitim.cbu.edu.tr/def-hakkinda/m1tarihce.7013.tr.html Erişim Tarihi: 06.12.2017
[3] http://egitim.cbu.edu.tr/def-hakkinda/m1tarihce.7013.tr.html Erişim Tarihi: 06.12.2017
[9] http://egitim.cbu.edu.tr/def-hakkinda/m1tarihce.7013.tr.html Erişim Tarihi: 06.12.2017
Bölümü içerisinde, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık programları ile eğitim ve öğretime günümüzde de devam etmektedir.[1]
            Fakülte, eğitim-öğretim süresi açısından ilk 15 Eğitim Fakültesi içinde yer almaktadır. Bu durum, Fakültenin köklü bir geçmişe, geleneğe dayalı oturmuşluğunun bir göstergesidir.[2] Bir dönem ilçede tek Eğitim Enstitüsü’dür. Bir dönem iki tane eğitim enstitüsünü bünyesinde, Sinop’u ve Muğla’yı barındıran bir okul konumundadır.[3]
 Kurumun ilk mezunları, yurdun her yerindeki hizmetleriyle eğitim tarihindeki yerlerini almışken, şimdilerde çocukları ve hatta torunları onların yolunu izlemektedirler.[4]
SONUÇ
1964 yılında “İlköğretmen Okulu” olarak eğitim ve öğretime başlayan ve bu günlere gelen fakülte, geçirdiği 53 yıllık zaman içerisinde, eğitim ve öğretim faaliyetlerine devam ederek, eğitim kurumlarının değişim süreçlerine, zor koşullarına rağmen başarıyla dahil olmuştur. 1980 yıllarında Demirci Eğitim Enstitüsü, bir ilçede eğitim veren tek enstitü olarak ülkemiz genelindeki 17 Eğitim Enstitüsü içinde yerini almıştır. Bu durum fakültenin tarihi açısından da önemini gözler önüne sermektedir. Ülkemizdeki kökleri eskilere dayanan 15 Eğitim Fakültesi içerisinde bulun fakülte, zengin tecrübesiyle yeni öğretmen adaylarını yetiştirmeye devam etmektedir.
YARARLANILAN KAYNAKLAR
http://www.demirci-bld.gov.tr/egitim-fakultesi.aspx Erişim Tarihi: 06.12.2017
http://egitim.cbu.edu.tr/akademik/akademik-kadro.4820.tr.html Erişim Tarihi: 14.12.2017
http://egitim.cbu.edu.tr/def-hakkinda/m1tarihce.7013.tr.html Erişim Tarihi: 06.12.2017
http://www.demirci-bld.gov.tr/ilkogretimden-fakulteye.aspx Erişim Tarihi: 06.12.2017
http://egitim.cbu.edu.tr/def-hakkinda/m1tarihce.7013.tr.html Erişim Tarihi: 06.12.2017
https://www.youtube.com/watch?v=UDe-HWOG6jo&feature=youtu.be Erişim Tarihi: 06.12.2017
BOYACIOĞULLARI, A.Sedat - ALAKESE, Hasan, Her Yönü ve Her Şeyi İle Demirci, İstanbul: Eko Matbaası, 1972.
EKLER

C:\Users\Şerife YALIN\Desktop\resim\20171214_102921.jpg

[1] A.Sedat Boyacıoğulları - Hasan Alakese, a.g.e., s.196, 199.





Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

-
GEÇMİŞTEN GÜNÜMÜZE ALAYAKA KÖYÜ Aytekin AKCA MANİSA CELÂL BAYAR ÜNİVERSİTESİ EĞİTİM FAKÜLTESİ/TÜRKÇE VE SOSYAL BİLİMLER EĞİTİMİ BÖLÜMÜ SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMENLİĞİ PROGRAMI GİRİŞ Alayaka Mahallesi, Balıkesir ili Sındırgı ilçesine bağlı olan dağınık yamaç yerleşkesidir. Nüfüsu 2016 yılı verilerine göre 478 belirtilmekle beraber bunların 246’sı erkek 232’si kadın olarak kayıtlara geçmiştir. İl merkezine uzaklık 95 km ilçe merkezine uzaklık mesafesi ise 30 km belirtilmektedir. Daha önceleri Düvertepe eski ismi (Çorum [1] ) bucak(nahiye) iken buraya bağlı bir köymüş günümüzde ise 2014 yılında Balıkesir ilinin büyükşehir yapılması ile beraber ilçeye bağlı diğer köyler gibi mahalleye dönüşmüştür. Geçmişi çok eskiye dayanan Alayaka Köyü çaygıyınında dahil olmasıyla 8 mahalleden oluşmaktadır bunlar : 1-)Eski köy(Koca köy) 2-)Şadırvan 3-)Şerifler(buraya yakın mesafede karabakıcık mezrası vardır) 4-)Bayguşçakılı 5-)Kemçik köy 6-)Ahmetağa Mahallesi(çiftlik yakası...
Devamı
-
Resim
ADANA ÇATALAN BARAJI VE KÖPRÜSÜ Semra Bektaş Manisa Celal Bayar Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sosyal Bilimler ve Türkçe Eğitimi Bölümü Sosyal Bilgiler Öğretmenliği 2. Sınıf Lisans Öğrencisi GİRİŞ Adana, kuzeyde Seyhan Baraj Gölü ile güneye inildikçe Seyhan Regülatörü, İçgöl ve Regülatör Köprü ile devam eden Akdeniz’e kadar uzanan adeta bir su cennetidir [1] . Bereketli toprakların kazandırdığı “beyaz altın” ile tarımsal alanda gelişmiş olduğu gibi ve organize sanayi bölgesi olarak da oldukça gelişmiş bir büyükşehirdir. Sulama alanında oldukça büyük atılımların olduğu şehirde birçok kanallar, barajlar ve hidroelektrik santraller mevcuttur. Bunlardan en dikkat çekenlerden biri Çatalan barajı ve köprüsüdür. Çatalan Barajı Çatalan Barajı, Adana'da, Seyhan Nehri üzerinde, enerji ve taşkın kontrolü amacıyla 1982’ de yapılmaya başlanmış ve 1997’de inşa edilmiş bir baraj olmakla birlikte Adana‘yı Seyhan Nehri‘nin neden olabileceği su baskınından önlemek amacıyla yapıla...
Devamı
-
Resim
GÖRDESLİ ŞEHİT MÜCAHİDE MAKBULE HANIM Rabia DERE Mcbü Eğitim Fakültesi Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Bölümü Sosyal Bilgiler Öğretmenliği 2.Sınıf Lisans Öğrencisi GİRİŞ Bazı isimler var ki, bedenleri toprak olsa da isimleri ve yaptıkları ebedi kalır, unutulmaz. Kimisi belki daha geniş kitlelerce bilinir, kimisi de kenarda köşede, daha yerelde kalır. Belki bir caddenin adında, belki bir sokağın adında, belki meydanda. O civarda oturan mahalle sakinleri bile bilmez belki ismi dışında kimin nesi olduğunu, neler yaptığını. Ancak onlar, isimlerini yaptıklarıyla tarihin defterine yazdırmışlardır ve orada okunmayı beklerler. Kınalı Kuzu Gördesli Makbule Kurtuluş Savaşı’nda Kuvâ-yi Milliye çetelerinde görev yapmış bir kahraman Türk kadınıdır. Gördesli Makbule olarak da bilinen Makbule Hanım, 1902 (bazı kaynaklarda 1901 [1] ) yılında Gördes’te dünyaya gelmiştir. Evleri Gördes’in en eski mahallesi olan Divan Mahallesinin, Dumanalar Sokak 7 nolu evi idi. Çevresinde birçok e...
Devamı