KARANFİLLİ
ELMA GELENEĞİ
RAMAZAN
DEMİREL
MCBÜ
EĞİTİM FAKÜLTESİ TÜRKÇE VE SOSYAL BİLİMLER EĞİTİM BÖLÜMÜ SOSYAL BİLGİLER
ÖĞRETMENLİĞİ 2. SINIF LİSANS ÖĞRENCİSİ
GİRİŞ
Karanfilli Elma
Geleneğinin görüldüğü yerler: İran’da Mukriyan ve Erdelan bölgelerinde, Irak’ta
Süleymaniye ve Germiyan bölgelerinde, Türkiye’de ise Doğu Anadolu ve Güneydoğu
Anadolu Bölgelerinde özellikle Diyarbakır, Nusaybin ve Van’da yaygındır.[1]
KARANFİLLİ
ELMA GELENEĞİ
Aşkın ve barışın
sembolü karanfilli elma: kırmızı bir elmanın üstü, karanfil taneleri ile hiç
boşluk kalmayacak şekilde bezenir. Karanfil denilince, akla rengârenk çiçekler
gelmesin. Ferahlatıcı özelliği olan, güzel kokulu bir baharat olan karanfilden
söz ediliyor.[2]
Elmayı yaparken; elmanın ve karanfillerin
kokusu bir birine karışır ve bu güzel koku bezeme işlemini daha zevkli hale
getirir. Zamanla karanfiller elmanın suyunu çeker ve elma kuruyup katılaşır. Bu
koku ve elmanın kokusu bir asır devam eder[3].
Bilindiği üzere;
eskiden genç kızlar aşklarını sözlü olarak karşı tarafa ifade etmekten
utanırlardı. Toplumda, aşkını bir erkeğe sözlü olarak itiraf eden kızlara iyi
gözle bakılmazdı[4].
Bu yüzden kendilerini
ifade etmek için bir sembole ihtiyaç duydular. Karanfil bezeli elma da bu
şekilde ortaya çıktı. Eskiden genç kızlar aşklarını dile getirmek için,
sevdikleri erkeklere bu elmadan yapıp gönderirlerdi. Böylece elmayı alan erkek,
kızın aşkından haberdar olurdu. Bir yerde karanfilli elma varsa orda bir aşk
olduğu söylenebilir[5].
Zamanla elmaya farklı
anlamlar da yüklendi. Diğer bir anlamı da küskünlükleri bitirmek içindir. Yani
küskünlüğü bitirmek istemenin de sembolü oldu. Farz edelim iki arkadaş ya da
iki sevgili arasında küskünlük var. Pişman olan, barışmak istediğini belirtmek
için bu elmadan yapıp
gönderirdi. Yani karanfil bezeli elma; hem aşkı ifade etmek hem de küskünlüğü
bitirmek istemenin, yani barışmanın bir sembolüdür[1].
Bazı toplumlarda o
kadar değer veriliyordu ki üstüne yemin eder, en önemli sözlerini onun üstüne
verirlerdi[2].
Ayrıca hoş kokusundan
dolayı, eskiden kadınlar sandıklarında karanfilli elma bulundururlardı[3].
Zerdüştlük kadar eski
olan bu gelenek günümüzde unutulmuştu. Bu eski geleneğin kaybolmasına gönlü
razı olmayan Seywan Saedian Türkiye, İran ve Irak’ta yaptığı 14 yıllık
çalışmalarıyla bu geleneği tekrar gün yüzüne çıkarmıştır. Bulduğu hurda
parçalarıyla değişik heykeller yapan Heykeltıraş Seywan Saedian; bu geleneği annesinden
öğrendiğini, annesinin de kendi annesinden öğrendiğini söylüyor[4].
SONUÇ
Her şeyin maddiyatla
ölçüldüğü günümüzde, bu tür manevi değeri yüksek kültürel öğeleri yaşatıp,
gelecek nesillere aktarmamız gerekiyor. Bu kültürü bilmeyen bir insan için çok
basit görünebilir. Yani elma ve karanfilin ne kadar değeri olabilir ki
diyebilir ama geçmişini araştırdığımızda, toplumların buna yüklediği anlamları
öğrendiğimizde; hiç de basit olmadığını, tam aksine bir sevgiliye bir dosta
verilebilecek en değerli hediyelerden bir tanesi olduğunu görürüz.
KAYNAKÇA
http://www.bbc.com/turkce/haberler-turkiye-42047970 Erişim Tarihi: 20.12.201
EKLER
 |  |  |
 |  |  |
http://www.bbc.com/turkce/haberler-turkiye-42047970
|
|
Yorumlar
Yorum Gönder